manifestuje się wieloma bardzo zróżnicowanymi objawami, od typowych dla grypy po zapalenie płuc, ostre bóle głowy czy zmiany skórne
posiada indywidualny dla każdego chorego przebieg o zróżnicowanej ciężkości, od braku objawów po ciężką niewydolność oddechową
w nowym wariancie wirusa, nawet bezobjawowy przebieg choroby wiąże się z ryzykiem zgonu
charakteryzuje się zróżnicowaną dynamiką, mówiąc kolokwialnie, stan chorego może się w każdej chwili poprawić lub nagle załamać
jest wysoce zakaźna
może wywoływać zróżnicowane, odległe w czasie i poważne powikłania
wirus mutuje a wraz z nim zmieniają się objawy i przebieg choroby
Gorączka
Suchy kaszel
Zmęczenie
Ból gardła
Bóle głowy
Utrata smaku lub węchu
Rzadziej występujące objawy to:
Ból mięśni
Biegunka
Różnego rodzaju wysypki skórne i przebarwienia skóry
trudności w oddychaniu
ból lub ściskanie w klatce piersiowej
Aktualnie nie dysponujemy lekiem bezpośrednio zwalczającym wirusa, chociaż pojawiły się doniesienia o pewnej skuteczności leku remdesivir. Leczenie koncentruje się więc na leczeniu objawowym, które ma za zadanie wsparcie organizmu w czasie, kiedy walczy on z wirusem, na przykład:
W przypadku lekkiego przebiegu, w zależności od profilu pacjenta i manifestowanych objawów stosuje się między innymi:
leki przeciwgorączkowe
antybiotykoterapię, zwykle w celu uniknięcia nadkażeń bakteryjnych
leki przeciwzakrzepowe
leki wziewne przeciwzapalne i nawilżające
W przypadku niewydolności oddechowej w ciężkim przebiegu, podaje się dodatkowo także tlen, zazwyczaj w warunkach szpitalnych, aby nie wystąpiło niedotlenienie i w konsekwencji uszkodzenie organów chorego. Czasem podejmuje się próby podawania osocza ozdrowieńców.
Po przebyciu choroby należy wykonać badania kontrolne, aby uniknąć niektórych powikłań, szczególnie związanych z zakrzepicą, a które pojawiają się dość późno, zwykle dwa do trzech miesięcy po ustaniu objawów choroby.
W ostatnim czasie częściej pojawiają się objawy przypominające grypę: kaszel, zmęczenie, ból gardła i mięśni, gorączka, problemy z zatokami, a rzadziej zaburzenia węchu i smaku. Dodatkowo wzrosła liczba doniesień o objawach żołądkowo-jelitowych, takich jak biegunka, kolka brzuszna lub podostra niedrożność jelit..
Mutacja brytyjska stanowi już przeszło 80% wszystkich przypadków zakażenia wirusem SARS-CoV-2 w Polsce. Jest ona nie tylko bardziej zakaźna, ale też około 60% bardziej śmiertelna. W dodatku objawy choroby różnią się nieco od typowych dolegliwości COVID-19. Według styczniowych danych z Wielkiej Brytanii w przebiegu choroby po zakażeniu wariantem B.1.1.7. występują:
35 proc. -kaszel
32 proc. -duże zmęczenie
25 proc. -bóle mięśni
22 proc. - ból gardła
15 proc - zaburzenia węchu i smaku
Ze względu na niezbyt charakterystyczne objawy kliniczne rozpoznanie COVID-19 często opiera się na podstawie specjalistycznych badań laboratoryjnych. W diagnostyce laboratoryjnej dostępne są testy genetyczne (molekularne) oraz testy serologiczne.
Badanie molekularne pozwala na wykrycie materiału genetycznego wirusa. Wykonuje się wymaz z nosa oraz gardła. Zaletą testów molekularnych jest możliwość potwierdzenia zakażenia we wczesnej fazie, gdy jeszcze nie doszło do produkcji przeciwciał oraz możliwość wykluczenia aktywnej replikacji po przechorowaniu.
Testy serologiczne wykrywają przeciwciała skierowane przeciwko wirusowi, na podstawie próbki krwi pacjenta. Przeciwciała to białka produkowane przez komórki układu odpornościowego osoby zakażonej, która miała kontakt z patogenem. Zazwyczaj oceniane są dwie klasy przeciwciał – IgM oraz IgG. Badanie pomaga stwierdzić czy pacjent chorował na COVID-19, ponieważ przeciwciała są wykrywane dopiero po około piętnastu dniach od wystąpienia objawów COVID-19.
Powikłania po przejściu Covid-19 są częste i dotykają zarówno osoby ciężko przechodzące zakażenie, jak i chorych przechodzących chorobę niemal bezobjawowo. Często pojawiają się po około dwóch- trzech miesiącach po zakażeniu i mogą być poważniejsze w skutkach niż sama choroba.
Do najczęściej występujących powikłań po przejściu COVID-19 należy długotrwałe zmęczenie porównywane do zespołu chronicznego zmęczenia. Przyczyny nie są dokładnie znane, mogą być związane z prawdopodobnymi zaburzeniami systemu odpornościowego i dalszą produkcją przeciwciał w organizmie jak i pozostającym po infekcji stanem zapalnym.
Innym, często spotykanym skutkiem ubocznym przejścia COVID-19, są problemy sercowo-naczyniowe. Pacjenci często uskarżają się na nierówne bicie serca i tachykardię. Ozdrowieńcy po przebyciu COVID-19 mogą mieć duszności wysiłkowe, które pojawiają się w trakcie ćwiczeń lub innego typu ruchu. Nawet u pacjentów w łagodny sposób przechodzących tę chorobę, tego typu skutki uboczne pojawiały się aż do 60 dni po zakażeniu.
To nowe określenie używane dla opisania innych skutków ubocznych COVID-19, zauważalnych zwłaszcza u pacjentów po ciężkim przebyciu tej choroby. Mają oni problemy z orientacją i komunikacją, skłonność do zapominania i niezdolność skupienia się na dłuższy czas.
Do innych powikłań zaobserwowanych u osób po przejściu COVID-19, zalicza się powstawanie zakrzepów w naczyniach krwionośnych, które mogą powodować wystąpienie udaru mózgu, zawału serca oraz problemy z nerkami i płucami. Początkowo zakrzepica występowała u pacjentów niezbyt często, jednak w ostatnim czasie u około 30% diagnozowanych przeze mnie pacjentów badania analityczne krwi zdradzają wystąpienie tego powikłania. Zjawisko to jest szczególnie niebezpieczne ponieważ w wielu przypadkach zakrzepica przebiega bezobjawowo..
Rzadsze powikłanie będące wynikiem zakażenia koronawirusem to zespół Guillaina-Barrego. Objawia się osłabieniem siły mięśniowej, a powodowane jest uszkodzeniem nerwów obwodowych.
W zależności od przebiegu choroby u danego pacjenta wskazane może być wykonanie RTG klatki piersiowej, czasem także tomografii. W zależności od konkretnego przypadku wykonuje się je w trakcie lub częściej po przejściu choroby, w celu kontroli stanu płuc narażonych na ostre śródmiąższowe zapalenie w trakcie zakażenia.
Często konieczne jest wykonanie podstawowych badań krwi, w tym morfologii, a także wykładników stanu zapalnego, krzepnięcia oraz badań oceniających funkcje podstawowych narządów uszkadzanych przez wirusa - przede wszystkim serca, nerek i wątroby ..